NAŠ POZNATI GLUMAC KRIJE SVOJ ŽIVOT OD JAVNOSTI: Srbi NE ZNAJU da je nakon RAZVODA ušao u VEZU sa NJOM

Radoslav Rale Milenković je naš poznati glumac.

Ljudi obožavaju da gledaju njegove uloge.

Glumio je u velikom broju predstava i filmova.

Na samom početku glumačke karijere, 1982. godine, sa Sretenom Mokrovićem osnovao u Zagrebu Teatar MM, a od 1984. do 1987. bio je član glumačkog ansambla zagrebačkog Teatra ITD. Od 1987. do 2005. godine bio je stalni član glumačkog ansambla Jugoslovenskog dramskog pozorišta u Beogradu. Odigrao je i brojne uloge u drugim beogradskim pozorištima (Atelje 212, Beogradsko dramsko pozorište, Zvezdara teatar, Narodno pozorište u Beogradu), kao i u Srpskom narodnom pozorištu u Novom Sadu.

Režirao je u brojnim pozorištima Jugoslavije, a kasnije Srbije, kao i u pozorištima u Mađarskoj, Švedskoj, Hrvatskoj i Makedoniji Od 2005. godine stalni je reditelj drame Srpskog narodnog pozorišta.

Pedagoškim radom na Akademiji umetnosti u Novom Sadu Radoslav Milenković bavio se od 1989. do 1993. godine na predmetima gluma i dikcija. Od 2009. bavi se pedagoškim radom na Visokoj školi dramskih umetnosti u Kapošvaru u Mađarskoj Tokom maja i juna 2005. i maja 2006. vodio glumačku radionicu Altum silentium – Tišina u glumčevoj umetnosti, održanoj u Malmeu (Švedska)

Od 1995. do 1996. godine bio je direktor drame Srpskog narodnog pozorišta. Godine 2001. bio je direktor 36. Festivala glumačkih ostvarenja „Filmski susreti” u Nišu. Od 2006. do 2007. bio je umetnički savetnik Narodnog pozorišta „Toša Jovanović” u Zrenjaninu, a od 2010. umetnički savetnik Ustanove kulture „Vuk Karadžić” u Beogradu.

Dobitnik je najznačajnijih nagrada za glumu i režiju na brojnim festivalima u Srbiji i bivšoj Jugoslaviji.

Istovremeno, njegov privatni život ostao je po strani, mada se stiče utisak da bez zadrške odgovara na sva novinarska pitanja. Tako je, pre nešto više od godinu dana, u emisiji „Balkanskom ulicom“ priznao da je uvek bio zaljubljive prirode, ali i da kao najsrećniji period na emotivnom planu pamti osamdesete.

‒ U Zagrebu sam živeo od 1981. do 1987. godine. Zaljubio sam se i otišao. Bilo je prekomplikovano da od tate oficira, koji ima četiri ćerke, odvojim najstariju i odvedem je. Pomislio sam da ima pozorišta i u Zagrebu. Sviđao mi se taj grad. I voleo sam tu ženu.

Ipak, najviše se ponosi svojom decom, sinom Arsenijem i ćerkom Natalijom, koja studira dizajn u Milanu.

‒ Nemam koncept u vaspitavanju dece. Trudim se samo da se osećaju voljenim i da ih poštedim nečega što nije zdravo i bezbedno. Veliko je pitanje šta će im život pružiti, a sreća je veoma bitan faktor ‒ rekao je svojevremeno Rale.

Tom prilikom otkrio je i to da Arsenije i Natalija ne pokazuju zanimanje za glumu.

‒ Sin je pravi sportski tip, trenirao je ragbi, sada rukomet. Ćerka svira violončelo, pohađa muzičku školu i ide na solo pevanje. Ima sluh i savršenu šaku za taj instrument, ali je izuzetno radoznala i ne vežba mnogo, pa je sva prilika da neće biti veliki solista. Kada je reč o mojoj deci, jedino mi je važno da ne idu gluva i slepa kroz svet, već otvorenog uma i srca.

‒ Razveden sam, ali kao što Mađari lepo kažu, imam svoj par, a to je dramaturg Barbara iz Budimpešte. To je jedna divna žena i mnogo se volimo. Moj ventil je život, trudim se da živim, da sam u nekom miru, da se razumemo život i ja ‒ priznao je Rale Milenković u intervjuu koji je dao pre nekoliko godina.

(Espreso/Hello)