KO JE SVE OD POZNATIH ŽIVEO NA OPŠTINI STARI GRAD? Među njima je i slavni reditelj koga svi vrlo dobro znate

Na opštini Stari grad živeli su i stvarali mnogi uspešni ljudi koji su svojim delom zadužili ne samo ovaj grad već i celu našu zemlju. Mnogima je u čast postavljena spomen ploča kao trajno sećanje na izuzetne ljude koji su živeli i stvarali među nama.

Jedan od njih je i pesnik Aleksanadar Vučo, za koga je Desanka Maksimović govorila da je gospodin u svakom pogledu, delikatan, obrazovan, skroman. Vučo je jedan od takozvanih 13 apostola nadrealizma, pesnik, romansijer i esejista. U zgradi u Jevremovoj 32a živeo je od 1937. godine do smrti.

Vučo je rođen u Beogradu na Slaviji. Sa Slavije se preselio u Zmaj Jovinu (danas je to Muzej grada Beograda) koja je bila u njihovom vlasništvu do 1929. godine, kada je porodica doživela finansijski krah.

Stan u Jevremovoj, posle Drugog svetskog rata bio je veliki salon u koji su dolazili: Dušan Matić, Oskar Davičo, Marko Ristić, Rodoljub Čolaković, Miroslav Krleža, Ivo Andrić… Vučo je godinama bio sekretar Udruženja književnika Jugoslavije.

Još jedan u nizu poznatih koji su živeli na Starom gradu bio je jedan od naših najslavnijih reditelja Živojin Pavlović. Pavlović je u Ulici Majke Jevrosime broj 39 živeo od 1971. do 1998. godine.

Jedan je od nosilaca „crnog talasa“ u modernoj umetnosti. Tokom tridesetogodišnjeg rada snimio je šesnaest filmova i objavio šest knjiga priovedaka, trinaest romana i više od deset knjiga novela, proznih fragmenata, dnevničkih zapisa i eseja. Ovenčan je najznačajnijim nagradama za scenaristička i rediteljska postignuća. Za njega se govorilo da „piše filmskom kamerom i snima pisaćom mašinom“

Baš kao i Vučo i Pavlović, na opštini Stari grad živela je i radila Anica Savić Rebac. Ona je bila istaknuti klasični filolog, pesnikinja, esejista, kritičarka, prevodilac i poznata profesorka Beogradskog Filozofskog fakulteta na kome je predavala rimsku književnost i latinski jezik.

Rođena je 1892. godine u Novom Sadu a tragično je preminula u Beogradu 1953. godine. Svojim delom ona je bila spona između antike i savremenog doba , između srpske i balkanske kulture i tradicije i evropske kulture i tradicije.

(Espreso / Promo)