PRVI POSLERATNI FILM SNIMLJEN U JUGOSLAVIJI NIJE BILA SLAVICA, KAKO SVI MISLE: Zaboravljen je zbog sukoba sa SSSR

Vrlo zanimljiva polemika vodi se među domaćim istoričarima filmske umetnosti oko toga koji je najstariji jugoslovenski film snimljen nakon 2. svetskog rata.

Objavljeno: 13.08.2020. 12:31h

Vladimir Markovic

Muzej Jugoslavije postavio je status na Instragramu o fotografiji sa snimanja "prvog filma snimljenog u posleratnoj Jugoslaviji" - sovjetsko-jugoslovenskoj koprodukciji "Bura na Balkanu" poznatog i kao "U planinama Jugoslavije" režisera Abrama Roma.

Ova fotografija je eksponat u okviru izložbe "Tanjug javlja, rat je završen".

Погледајте ову објаву у апликацији Instagram

Izdvajamo iz Izložba „Tanjug javlja, rat je završen“ fotografije sa snimanja filma „Bura na Balkanu“ (poznatog i kao „U planinama Jugoslavije“). Ovo je prvi film koji je snimljen neposredno nakon rata u Jugoslaviji, u sovjetsko-jugoslovenskoj koprodukciji. Film je režirao Abram Rom, dok je scenario napisao Eduard Tise. Interesantno je da je„Bura na Balkanu“ prvi igrani film u kome se pojavljuje maršal Tito, koga je tumačio sovjetski glumac Ivan Bersenjev. Zbog kasnijeg sukoba sa SSSR-om, u istoriji filma je primat prvog posleratnog jugoslovenskog filma prenet na film “Slavica”, koji je snimljen 1946. Za snimanje ovih scena, najverovatnije je iskorišćena scenografija postavljena za proslavu prve godišnjice oslobođenja Beograda, 20. oktobra 1945.

Објава коју дели Muzej Jugoslavije (@muzej_jugoslavije) дана 12. Авг 2020. у 7:56 PDT

O filmu "U planinama Jugoslavije" pisao je naš stalni saradnik Marko Kostić u okviru serijala "Najbolji domaći ratni filmovi".

Ipak, najstariji film posleratne jugoslovenske kinematografije nije ni "Slavica" Vjekoslava Afrića, koja se zvanično smatra prvim filmom snimljenim u SFRJ, ni "U planinama Jugoslavije", već igrano-dokumentarni film Radoša Novakovića "Beograd", snimljen novembra 1944, a premijerno prikazan 20. oktobra 1945. na prvoj godišnjici oslobođenja Beograda.

Glavnu ulogu u tom filmu odigrao je Nikola Popović, a za potrebe snimanja inscenirani su kadrovi u kojima je učestvovala i Narodnooslobodilačka vojska Jugoslavije i Crvena armija. Snimatelj filma bio je beogradski kino-amater Mihailo Ivanjikov. Korišćena je filmska traka od 16 mm koju je režiser Radoš Novaković sakupio od filmskih amatera i profesionalaca u ukupnoj dužini od oko 1600 metara.